Από το διαδίκτυο ως τα δίκτυα της γνώσης: Η σύγχρονη εκπαίδευση των εκπαιδευτικών

Η όλο και αυξανόμενη ανάγκη για σύγχρονες δεξιότητες και γνώσεις χαρακτηρίζει το σημερινό πολιτισμικό και κοινωνικοοικονομικό τοπίο. Ο πολίτης-μέτοχος των παγκοσμιοποιούμενων παραγωγικών διαδικασιών των ημερών μας βρίσκεται προ συγκεκριμένων αναγκών στην καθημερινότητά του αλλά και στην εργασιακή του ζωή: ζητούμενα γι’ αυτόν είναι η αναλυτική και συνθετική σκέψη. η κριτική ικανότητα. η ικανότητα «να μαθαίνει πώς να μαθαίνει (μεταμάθηση). αλλά και «να γνωρίζει για τη γνώση» (μεταγνώση). Μέσα από αυτά έχει εκφραστεί η ανάγκη να κατακτηθούν ειδικότερες τεχνικές δεξιότητες και να αναπτυχθούν μορφές κατάρτισης. σε βάσεις. μάλιστα διηνεκείς. Το τοπίο αυτό συναρτάται με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Οι συνθήκες που οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ) δημιουργούν για την γνώση και την επιστήμη αντανακλούνται συνεπακόλουθα και στην εκπαίδευση: τα σχολεία εκπληροφορίζονται και (δια)δικτυώνονται. «Εξ΄ αποστάσεως». «σύγχρονα» και «ασύγχρονα». «on-line» και «offline». «τηλεματικά» ή «τοπικά». οι διαδικασίες και τα μέσα της μάθησης δεν είναι πλέον οι ίδιες. Ο υπολογιστής. ένα παγιωμένο πλέον διδακτικό και εποπτικό μέσο. συγχωνεύει στο λογισμικό του ό.τι θα αποκαλούσαμε παραδοσιακά μέσα της εκπαίδευσης.

Η όλο και αυξανόμενη ανάγκη για σύγχρονες δεξιότητες και γνώσεις χαρακτηρίζει το σημερινό
πολιτισμικό και κοινωνικοοικονομικό τοπίο. Ο πολίτης-μέτοχος των παγκοσμιοποιούμενων
παραγωγικών διαδικασιών των ημερών μας βρίσκεται προ συγκεκριμένων αναγκών στην
καθημερινότητά του αλλά και στην εργασιακή του ζωή: ζητούμενα γι’ αυτόν είναι η αναλυτική και
συνθετική σκέψη. η κριτική ικανότητα. η ικανότητα «να μαθαίνει πώς να μαθαίνει (μεταμάθηση). αλλά
και «να γνωρίζει για τη γνώση» (μεταγνώση). Μέσα από αυτά έχει εκφραστεί η ανάγκη να
κατακτηθούν ειδικότερες τεχνικές δεξιότητες και να αναπτυχθούν μορφές κατάρτισης. σε βάσεις.
μάλιστα διηνεκείς.
Το τοπίο αυτό συναρτάται με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Οι συνθήκες που οι Τεχνολογίες της
Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ) δημιουργούν για την γνώση και την επιστήμη
αντανακλούνται συνεπακόλουθα και στην εκπαίδευση: τα σχολεία εκπληροφορίζονται και
(δια)δικτυώνονται. «Εξ΄ αποστάσεως». «σύγχρονα» και «ασύγχρονα». «on-line» και «offline».
«τηλεματικά» ή «τοπικά». οι διαδικασίες και τα μέσα της μάθησης δεν είναι πλέον οι ίδιες. Ο
υπολογιστής. ένα παγιωμένο πλέον διδακτικό και εποπτικό μέσο. συγχωνεύει στο λογισμικό του ό.τι θα
αποκαλούσαμε παραδοσιακά μέσα της εκπαίδευσης.